เสขิยวัตร ๗๕ เสขิยวัตร ๗๕ สิกขาบท  กำหนดนับ ๑๐ สิกขาบทเป็นวรรคหนึ่ง ๆ ได้ ๗ วรรค อีก ๕ สิกขาบทนั้นจัดเป็น ๑ รวมเป็น ๘ วรรค        (สารูป ๒๖)  การกระทำ ให้สมควรแก่สมณะ (โภชนปฎิสังยุตต์ ๓๐)  วิธีที่จะขบฉัน ( ธัมมเทสนาปฎิสังยุตต์ ๑๖ )  การแสดงธรรม (ปกิณกะ ๓)  คือที่เรี่ยรายอยู่นำมายกขึ้นสู่อุเทศ ธัมมเทสนาปฏิสังยุตต์มี ๑๖ สิกขาบท ในเทสนาปฏิสังยุตต์นั้น ให้ภิกษุผู้จะแสดงธรรมกล่าวสั่งสอนพึงศึกษาสำเหนียกนึกไว้ในใจ ดังนี้ สิกขาบท ที่ ๑. ว่าเราจักไม่แสดงธรรมแก่คนไม่เป็นไข้อันถือร่มกางอยู่ในมือ สิกขาบท ที่ ๒. ว่าเราจักไม่แสดงธรรมแก่คนไม่เป็นไข้อันถือท่อนไม้กระบอง ๔ ศอกอยู่ในมือ สิกขาบท ที่ ๓. ว่าเราจักไม่แสดงธรรมแก่คนไม่เป็นไข้อันถือศัสตรา คือ มีด พร้า ดาบ หอก ง้าว ตรี เป็นต้น สิกขาบท ที่ ๔. ว่าเราจักไม่แสดงธรรมแก่คนไม่เป็นไข้ถืออาวุธ คือ ธนู หน้าไม้ เกาทัณฑ์ ขวาก หลาว เป็นต้น สิกขาบท ที่ ๕. ว่าเราจักไม่แสดงธรรมแก่คนไม่เป็นไข้ อันสอดใส่รองเท้าไม้ฟังอยู่ สิกขาบท ที่ ๖. ว่าเราจักไม่แสดงธรรมแก่คนไม่เป็นไข้ อันสอดใส่รองเท้าต่าง ๆ ยืนฟังธรรม สิกขาบท ...