๑. ประเภทของจิต

ความหมายของจิต เจตสิก และการจำแนกประเภทของจิตในพระพุทธศาสนา

ธรรมชาติของจิตและการรู้อารมณ์ 🧠

จิตเป็นธรรมชาติอย่างหนึ่งที่ทำหน้าที่รู้อารมณ์ เมื่อประสาทตากระทบกับรูป(รูปารมณ์) ก็เกิดการเห็นโดย จักขุวิญญาณคือ จิตที่เกิดทางตา ทำหน้าที่เห็นรูป (จิตที่เกิดทางตา) โดยธรรมชาติของจิตจะเกิดขึ้นและดับไปอย่าง รวดเร็วทางทวารทั้ง คือ ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ เพื่อไปรับอารมณ์ในแต่ละทวาร จิตแต่ละดวงที่เกิดขึ้นจะมีอายุสั้นมาก แล้วก็ดับไปอย่างรวดเร็ว จิตดวงใหม่ที่เกิดขึ้นจะตั้งอยู่ชั่วขณะแล้วก็ดับไปอีก จะมีจิตมากกว่า ดวงเกิดขึ้นซ้อนกันในขณะเดียวกันไม่ได้เด็ดขาด เพราะจิตดวงใหม่จะเกิดขึ้นไม่ได้ หากจิตดวงก่อนยังไม่ดับลงไป

ตลอดชีวิตในชาติหนึ่งๆ มีจิตที่เกิดขึ้นและดับไปจำนวนมากมายสุดที่จะนับได้ ซึ่งก็หมายความว่าในชาติหนึ่งๆนั้นเรามีการเกิดและตายนับครั้งไม่ถ้วนเช่นกัน เพราะจิตเกิดขึ้น ครั้ง ก็เท่ากับเราเกิด ครั้ง จิตดับลง ครั้ง ก็เท่ากับเราตายลง ครั้ง ความตายชั่วขณะนี้ท่านเรียกว่า ขณิกมรณะการตายชั่วขณะจิต คือ การเกิดดับอย่างรวดเร็วของจิตแต่ละขณะ แต่เพราะจิตเกิด-ดับสืบต่อกันรวดเร็วมากจึงปิดบังความจริงในเรื่องนี้ไว้ทำให้หลงผิดคิดว่าเป็นตัวเราเป็นของเราอยู่ตลอดเวลา ปัญญาที่เห็นประจักษ์แจ้งสภาพธรรมตามความเป็นจริงดังกล่าวนี้จะเกิดขึ้นได้ก็ด้วยการเจริญ วิปัสสนากรรมฐานการปฏิบัติธรรมเพื่อเห็นแจ้งในนามรูปตามความเป็นจริง อ่านเพิ่มเติมเกี่ยวกับ วิปัสสนา ตามแนว มหาสติปัฏฐาน ๔ฐานที่ตั้งแห่งสติอันยิ่งใหญ่ ๔ ประการ คือ กายานุปัสสนา เวทนานุปัสสนา จิตตานุปัสสนา ธัมมานุปัสสนา อ่านเพิ่มเติมเกี่ยวกับ มหาสติปัฏฐาน ๔ ซึ่งจะได้ศึกษาโดยละเอียดต่อไป

ลักษณะของจิตและเจตสิกธรรม 🌿

จิตมีสภาพรู้อารมณ์เป็นลักษณะ หรือเป็นธาตุรู้เท่านั้น ตามสภาวะแล้วจิตจะเกิดโดยลำพังไม่ได้จะต้องมี เจตสิกธรรมชาติที่ประกอบกับจิต เกิดพร้อมจิต ดับพร้อมจิต รู้อารมณ์เดียวกับจิต และอาศัยวัตถุเดียวกับจิต (ธรรมชาติที่ประกอบกับจิต) เกิดร่วมอยู่ด้วยเสมอ กล่าวคือเมื่อจิตเกิดเจตสิกก็เกิดร่วมด้วย เมื่อจิตดับเจตสิกก็ดับพร้อมกับจิตด้วย ประดุจความร้อนและแสงสว่างของไฟที่แยกออกจากกันไม่ได้ฉันนั้น เจตสิกธรรม คือ ธรรมชาติที่ประกอบกับจิต แบ่งออกเป็น ฝ่าย ดังนี้คือ

  • ฝ่ายอกุศล 😠 ได้แก่ โลภเจตสิกความอยากได้ในอารมณ์ โทสเจตสิกความประทุษร้ายในอารมณ์ โมหเจตสิกความหลงในอารมณ์ (ความโลภ ความโกรธ ความหลง)
  • ฝ่ายกุศล 😊 ได้แก่ อโลภเจตสิกความไม่อยากได้ในอารมณ์ อโทสเจตสิกความไม่ประทุษร้ายในอารมณ์ (เมตตา) อโมห

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

ขอเชิญแสดงความคิดเห็นด้วยเมตตา สะท้อนข้อคิดของตนไว้ที่นี่ได้ ความคิดเห็นที่สุภาพและสร้างสรรค์จะเป็นธรรมทานร่วมกันแก่ผู้อื่น🌿🌿

แสงธรรมนำทาง...

สคริปเก่า